این مقاله به ارزیابی پتانسیل های موجود در بحث صرفه جویی انرژی در دوره بهره برداری از ساختمان از طریق به کارگیری فرم های سازه ای پربازده برای سقف می پردازد. برای مقایسه الزامات مربوط به بحث انرژی در چندین سازه بتن مسلح یک متدولوژی بهینه سازی شبیه سازی شده تعریف شده است که با استفاده از آن مقادیر مورد نیاز مصالحی مانند فولاد و سیمان به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. در مدل سازی، آنالیزهای سازه ای و گرمایی با یکدیگر ترکیب شده اند و مسائل مربوط به محدودیت های تولید و حمل ونقل مواد در محل اجرای پروژه، مقررات مربوط به ایمنی و قابلیت بهره برداری سازه و نیازهای سرمایشی و گرمایشی ساختمان در طول عمر ۵۰ ساله آن در نظر گرفته شده است.