این پایان نامه چارچوبی تئوریک از رویکرد طراحی معماری بر مبنای فرمیابی با توجه به مسائل محیطی و اکولوژیکی ارائه می دهد. روند کار را توضیح داده، کارایی این روش را در یک طرح معماری با استفاده از طراحی پارامتریک و شبیه سازی اکولوژیکی به اثبات می رساند. این تحقیق نشان می دهد چگونه می توان فاکتورهای محیطی را به عوامل تاثیرگذار بر روند فرم یابی تبدیل کرد و با استفاده از الگوریتم های ژنتیک به نتایج بهینه دست یافت.