تحقیقات و آموزش های من در دانشکده طراحی دانشگاه آریزونا بر روی این موضوع تمرکز بوده که چگونه تکنولوژی های دیجیتال می تواند طوری به کار گرفته شود که باعث خلق اثاری از معماری شود که بهینه بودن و زیبایی طبیعت را به همراه داشته باشد.

سیستم های طبیعی برای مثال گیاه ها مشخصات متنوع و فوق العاده ای را ارائه می دهند که رشته معماری می تواند از آن ها بیاموزد. برای مثال گیاه ها در مقیاس های متفاوت از ساختار های مدولار ساخته شده اند . این قطعات مدولار در حین اینکه باعث ایجاد ساختار های متدوال گیاه ها می شود می توانند باعث تنوع در ساختار نیز باشند.

پس این توانایی که از تعداد محدودی از قطعات استفاده شود با این حال تنوع هم در پاسخ به فاکتورهای طبیعی به همراه داشته باشد یک مسئله خیلی خیلی مهمی است که معماری باید در مورد آن تحقیق و آن را درک کند. این مسئله ای است که تحقیق و آموزش های من به آن می پردازد. این درک و پژوهش با کمک کامپیوتر انجام می پذیرد تا بتوان این مدول های طبیعی را تولید و ساخت.

به نظر من موضوع دیگه ای که باید به آن توجه کرد موقعی که در مورد این پروسه ها و ابزارهای جدید صحبت می کنیم حرکت سریعی است که این ۲۰ سال ما از تولید انبوه به سمت ویرایش انبوه اتفاق افتاده است.و عملا این حرکت سریعی نتیجه ای که همراه دارد تغییر وضعیت پروسه هاست… عملا قبل از کامپیوتر ما خیلی خوب می توانستیم قطعاتی که هم اندازه بودند را بسازیم. ما می توانیم قطعات زیادی را بسازیم که هم اندازه هستند و اینکار را خوب انجام می دهیم. ولی الان با پیشرفت ماشین هایی که از نظر عددی با کامپیوتر کنترل می شوند ما در واقع در تولید  چند قطعه که هر یک با اندازه های متفاوتی هستند  خوب و بهینه عمل می کنیم و به این همین دلیل هم به آن ویرایش انبوه گفته می شود.

و در معماری در این ۲۰ سال اخیر این اتفاق یک حرکت سریع را در ساختاری که ما در مورد ساخت ساختمان ها فکر و طراحی را درک می کنیم.