پاویون اوریگامی، طراح تال فریدمن، تفسیری فوق مدرن از یک هنر کهن
هنر کهن فولدینگ (تولید فرم های جدید از طریق تا زدن) با استفاده از کاغذ، اشکال خود ایستایی خلق می کند که می توانند به هر شیء دلخواه شبیه باشند، همین قواعد و اصول منبع الهام معماران در ساخت سازه های عظیم و خارق العاده می باشد. تال فریدمن معماری است که در ساخت جدیدترین پاویون خود که از هشت ورق آلومینیومی نازک تشکیل شده است، مانند بسیاری معماران دیگر از هنر اوریگامی استفاده کرده است. درست مانند نمونه های مشابه کاغذی با تا زدن ورق های آلومینیومی، پاویون اوریگاهی ساختی بی نقص را به نمایش می گذارد که سایبان و سرپناهی در برابر عناصر طبیعی فراهم کرده و می تواند الهام بخش انواع مختلف سازه های ساختمانی باشد.

مانند بیشتر آثار فریدمن، پاویون اریگامی شکل او طراحی پارامتریک را به خدمت می گیرد، سبکی که با تکیه بر الگوریتم ها سعی دارد از مصالح ساختمانی بهترین بهره برداری را بکند. در این مورد که مصالح مصرفی از جنس آلومینیوم است – متریالی که هم سبک است و هم استحکام لازم را دارد – امکان ساخت مناسب و بی نقص یک سازه خود ایستا فراهم شده است. پاویون اوریگامی که از هشت ورق نازک فلزی تشکیل شده است، دو کانوپی بلند را با استفاده از تا زدن دقیق ورق ها ایجاد کرده که سایه و حفاظی در برابر عناصر طبیعی فراهم می کنند.

فریدمن در وبسایت خود توضیح می دهد که پاویونش به صورت دو مدول شبیه به “گل” ساخته شده است که در سازه ای دروازه مانند که به نمای بیرونی طاق یک معبد ژاپنی شباهت دارد، به هم می رسند. در فرهنگ ژاپنی، عمدتا در مکتب شینتو، این فرم به صورت سمبلیک نشان دهنده انتقال از دنیای مادی به جهانی معنوی است.

فریدمن پروسه ساخت منحصر به فرد پاویون را “foldfinding” (فرم یابی از طریق تا زدن) می نامد. با الهام از هنر کهن فولدینگ با استفاده از کاغذ، مراحل طراحی پاویون با مدل های کاغذی آغاز شد. این مدل ها برای دستیابی به فرمی که به راحتی با آلومینیوم قابل اجرا باشد، بررسی شدند. به تدریج، دو المان بلند نقره ای در کنار یکدیگر برافراشته شدند، و جلوه ای فوق مدرن از یک سنت هزار ساله را به نمایش گذاشتند.