در این مقاله یک متدولوژی جدید برای بهینه سازی ساختمان و فرم های هندسی شهری با توجه به میزان دریافت انرژی خورشیدی با به کارگیری سیستم های فعال و غیر فعال معرفی شده است. به این منظور از یک الگوریتم تکاملی جدید و ترکیبی استفاده شده تا فضای پارامتریک تعریف شده توسط کاربر در قالب محدودیت های تعریف شده برای یافتن راهکاری مناسب جستجو گردد. تابع هدف که در اینجا میزان دریافت انرژی خورشیدی می باشد با استفاده از برنامه Radiance تعریف شده است. با به کارگیری این تکنیک در سه سناریو کاملا متفاوت ثابت می شود که روش جدید همواره راهکاری بهینه ارائه خواهد داد. و در نهایت با معرفی پیکربندی های مناسب علاوه بر دستیابی به یک فرم معماری جذاب میزان دریافت انرژی بالغ بر ۲۰ درصد افزایش می یابد.