در این کتاب نویسنده با رویکردی فیلسوفانه به بررسی نقش الگوریتم ها در معماری و طراحی تعاملی می پردازد. او این نظریه را مطرح می کند که الگوریتم ها صرفا ابزاری محاسباتی نیستند بلکه دربرگیرنده مدلی از تفکر می باشند که عملکرد آن ها را در قالب فرم هایی انتزاعی تعریف خواهد کرد که از درک و کنترل انسان خارج هستند. مدلی که دارای ویژگی هایی مانند بی کرانی، تصادفی بودن، عدم قطعیت و سایر مشخصات غیر قابل محاسبه می باشد که پروسه تکرار شونده یک الگوریتم از آن برخوردار است.