این رساله به این سوال پاسخ می دهد که چگونه می توانیم فضاهایی طراحی کنیم که نه تنها از نظر دما و شرایط محیطی از وضعیت مناسبی برخوردار هستند بلکه ساکنین را در شکل دهی و تعریف خرد اقلیم ها مشارکت می دهند. و البته این کار تنها با استفاده از روش های غیر فعال به انجام می رسد. از آن جایی که پروسه های سنتی ارزیابی بار سرمایشی/ گرمایشی برای تعریف یک مدل انرژی با شرایط تعریف شده مناسب نمی باشد، روشی جدید برای بررسی تصمیمات طراحی در ارتباط با شرایط دمایی و محیطی در این رساله معرفی شده است. به این منظور نرم افزاری طراحی شده که از قابلیت ارزیابی تصمیمات و استراتژی های طراحی بر مبنای تغییرات شرایط دمایی برخوردار می باشد.